(English text below)
Een paar weken geleden kreeg ik een vraag om wat info over een bepaald snoer van mij, eentje uit de AD-collectie. De vrouw in kwestie vond dat snoer ‘boeiend’. Vond ik wel een interessante opmerking. Dat zij zelf creatief bezig is, verbaasde mij dan ook niet.
Kijk, dit is een website die zij ontwierp. Het is de site van de keramiste Catherine Clarysse, die een bijzonder mooi atelier heeft in hartje Gent (heel dicht bij het Gravensteen).
Nu terug naar het snoer. Het gaat hierover:

Els had nog een bijkomende vraag. Zij had een zilveren hanger mee, waarin een plukje haar zit van haar overleden zoontje.

Omdat ze het AD-snoer zo graag ziet, en wat bijzonders wou voor de zilveren hanger, vroeg ze om de twee op één of andere manier te combineren. We kozen voor een tweede snoer in dezelfde kleuren als het materiaal van het dikke gedeelte van het AD-snoer.

Dit is het geworden:

Omdat het van belang is dat de twee snoeren een eenheid vormen en ik vond dat het nieuwe snoertje niet méér mag gaan doorhangen, heb ik het ‘onelastisch’ gemaakt met een touwtje. Het was even zoeken naar een systeem zonder knopen, dat bovendien onzichtbaar blijft. Maar ’t is gelukt, je ziet er niks van. Zo zie je maar, dat er altijd onverwachts wat bij te leren valt.
Het is mooi te mogen bijdragen aan het koesteren van verlies. Kijk ook even naar dit blogbericht van Lotte De Mey, waar ze beschrijft hoe zij een gelijkaardige vraag heeft vorm gegeven.

Some weeks ago, I was asked to incorporate a silver hanger, into an existing AD-necklace of mine.
The silver hanger contains some of the hair of a little boy that died fourteen years ago. He is the son of the sweet lady that asked me for this necklace.
We talked over what would be the best way to combine the AD-necklace and the silver hanger. And decided on making a second necklace that would match with the first one, making it nevertheless a harmonious set.