(English text below)

‘Sangria’ is de naam van de kleur van deze handgeverfde zijde. Ik heb ze begin dit jaar gekocht in Londen, maar ze komt uit Canada.

De kleuren waaruit deze streng is samengesteld, waren de inspiratie voor de verdere materiaalkeuze voor dit snoer. Hieronder zie je de buisjes naast mekaar. Vijf maal een verschillend garen. Voor de haaksters: het zijn buisjes van zes steken.

Eén van de draden is ‘tussah’-zijde. Dat is wilde zijde, ttz van  zijderupsen die in het wild leven en  levend uit hun cocon zijn gekropen. De cocon is dan stuk, je krijgt dus allemaal korte stukjes draad ipv de kilometers zijde bij cocons waarbij de rups chemisch (of met heet water) is gedood vooraleer ze uit de cocon wou kruipen. Deze tussah-zijde is soms wat onregelmatiger en minder glad, maar sowieso heel mooi materiaal.

Het snoer dus, in z’n meest simpele manier van dragen:

Een verlengstuk:

-

Het verlengstuk geeft mogelijkheden om het snoer  asymmetrisch te schikken:

-

En wat had je gedacht, het was niet zomaar een verlengstuk , maar het kan ook een armband zijn:

En waarom ook niet zo?

‘Sangria’ is the name of the colour of the lace silk I used for this necklace. I bought the silk in London, but it was handdyed in Canada.

It exists of five strands, in five different qualtities of silk thread. One of them is tussah-silk (also called wild silk) .This kind of silk thread consists of shorter pieces of silk fibre, because the silk worm stayed alive and got out of its cocoon, meanwhile ‘distroying’ the long silk thread.

I  also crocheted an extra piece, either to lengthen the necklace or to wear as a bracelet.

(English text below)

Ik hoor soms wat gemor over de beperkte mogelijkheden om ecocheques op te souperen … ik heb er geen moeite mee. Je kan er ook treinbiljetten mee betalen, wat ik graag en gretig doe.

Op stap met de trein dus. Zoals gisteren: dagje Hasselt.

Twee uur en een kwart trein enkel, maar daar maal ik niet om :

‘k Wou twee dingen combineren, een bezoek aan de tentoonstelling ‘Prints – in mode-en kostuumgeschiedenis – 1750-2000′ in het Hasseltse Modemuseum en een bezoek aan de creatieve markt Handmade in Belgium. Zeer leuke extra:  ‘s middags koffie(kletsen) met Mitsy van Artmind.

Op de tentoonstelling ‘Prints’ mocht er niet gefotografeerd worden. Jammer!! Ik merk dat het zoeken naar wat opvallend en mooi is om een foto te maken, er toch voor zorgt dat ik een tentoonstelling op een intensere manier beleef. Deze keer niet dus. Zelf heb ik er geen inspiratie opgedaan, ik denk dat dat wel het geval zou zijn voor mensen die zelf naaien (kraagjes, nepen, rugstukken, … knappe dingen tussen!!).

Ik heb wel de discipline gehad om de bijgeleverde tentoonstellingsgids te lezen. Toch een interessant stukje textielgeschiedenis.

In de open ruimtes mocht ik wel een foto maken. Ik heb mij uiteraard zo gepositioneerd dat er een jurk uit de tentoonstelling binnen mijn lens viel

Een foto van de balie van het museum mocht ook: de cataloog van de tentoonstelling én een deel van het werk van Artmind (klik hier voor haar blog) dat er te koop is in de museumshop. Mitsy maakte speciaal voor deze ‘Prints’-tentoonstelling aangepaste accessoires. Ook het werk van Karlita (klik hier voor haar blog) is in deze museumshop te koop. Ook zij maakte een reeks juwelen speciaal voor deze tentoonstelling.

De tentoonstelling loopt nog tot 8 januari 2012.

Binnenkort is er trouwens ook in het Modemuseum een creatieve beurs (met o.a. Artmind) : Hoera Hip Handwerk. Mitsy liet mij al eens voorproeven van de nieuwe juwelenlijn die zij samen met Ana Ruby King maakt, ze zullen te koop zijn op deze markt in het museum op 11 september as.

De Handmade in Belgium-markt vond plaats in een wijs industrieel gebouw vlak in de buurt van het station. Je kan via de website van Made in Belgium nog eens bekijken wie er allemaal stond. Alle deelnemers staan er nog vermeld met hun website.

Ik ben er blij buitengekomen: een paar mensen die me goeiedag kwamen zeggen omdat ze mijn halssnoer herkenden en deze blog volgen of me volgen via Facebook

This blogpost is about my visit to Hasselt yesterday. I went to see the ‘Prints – in fashion and costume history – 1750-2000′ in the Hasselt Fashion Museum.

It was a pity that visitors were not allowed to make pictures. I realized that making pictures, looking for details and inspiration, makes that I see an exhibition in a more intense way.

In the museumshop you can a.o. the work of Artmind (click here for her blog) and Karlita (click here for her blog)

Afterwards I went to a craftmarket : Handmade in Belgium.

(English text below)

Nog twee van die gegolfde  colliers . Bij dit ontwerp past de naam ‘collier’ wel goed. ‘t Heeft iets van een kraagje.

Deze kleurencombinaties is geheel toevallig ontstaan. Waar mijn chronische  grote rommel al niet goed voor is. Deze rode/beige/groene garens lagen toevallig in mekaars buurt en ik zag ze helemaal zitten:

-

-

Kleuren van een ander kaliber. Volop fiesta! (en er is nog een ander snoer op komst in deze kleuren).

-

-

Deze leent zich zeker ook voor de’ wilde’ versie:

More ruffled necklaces.

The colour combo of the first one was a happy coincidence. The green/beige/red yarns just were in each others neigbourhood in the middle of my disordered workplace.

The second  one  has a colour combo of a totally different atmoshpere. Don’t they invite you to a big fiesta! That’s why I added a picture that shows how you can wear the necklace in a wilder way.

En hier is de uitsmijter! Vandaag op Facebook gelezen, op het profiel van iemand van wie ik weet dat zij héél ijverig bloemetjes aan het haken is.

De oorsprong van de uitspraak kan ik niet traceren, maar ik vind het wel grappig.;-)

“Crochet is like sex, if I like you and you appreciate it, it is free. Other than that you can’t pay me enough.”

(English text below)

Tijd gaat snel.

Herinner jullie de uitwisseling tussen Mariemoo! en mijzelf in de aanloop naar onze gezamenlijke tentoonstelling African Diva’s – African’s Dreams van afgelopen lente.

Ingeborg van Zahia stuurde ons toen allebei een pracht van een paarlemoeren knoop (uit Afghanistan) met de bedoeling dat we er beiden mee aan de slag zouden gaan.

Marie integreerde haar knoop in dit snoer:

Bij mij was het er niet van gekomen. Aanvankelijk was het mijn bedoeling de knoop te integreren in mijn bruidssnoer, maar de inspiratie kwam niet.

Nu wel:

Het snoer bestaat uit twee gehaakte ‘repen’ (er zit elastiek in omwille van de stevigheid en het behoud van de vorm).

Met grote lussen, die het knoopsgat vormen, maar meteen ook deel uitmaken van het ontwerp, sluit het snoer rond de knoop.

-

-

Ik vermijd zoveel mogelijk niet-haak technieken in mijn juwelen. Bij voorbeeld geen lijm, geen naaiwerk, …  Om de paarlemoeren knoop aan het snoer vast te maken, haakte ik een reepje dat ik door de knoopsgaten reeg:

Time flies …

In the months preparing our exhibition Mariemoo! and I sometimes exchanged items, so as to both use it as a source of inspiration for our African Diva’s- African Dreams collection.

At that time, Ingeborg from the Zahia shops, sent us both a beautiful mother-of-pearl button  from Afghanistan.  The button was intended to be used by both of us in our collections.

Mariemoo! did use it in the necklace you can see above. I intended to use it in my bridal necklace, but there was lack of inspiration.

But now inspiration has come.

I crocheted these two silk ribbons (there is some rubber inside as to strengthen the necklace and to help it keep its form), using the button as a closure.

(English text below)

Mijn Zweedse draadjes raken stilaan op

Ze liggen al langer dan een jaar in één van mijn grote dozen vol schatten en nu kan ik er maar niet genoeg van krijgen … ‘t Is ook wel een spannende bezigheid om steeds op zoek te blijven gaan naar andere materialen. Lang leve internet!

Een nieuw model nu. Het binnenste van deze cirkel is plat, aan de buitenkant golft het snoer. Ik het het ook zelf eens aangedaan: het valt mooi.

Een ‘wilde’ versie van het snoer zou kunnen zijn: het eerst wat rond zijn as draaien, zodat de de golven alle kanten uitspringen en het dan pas luiten rond je hals.

-

My lovely Swedish silk threads are running out … But, I must say, it is a an exciting challenge to search for new materials!

This new model is flat in the middle of the circle and it has ruffles on the outer side.

You could also try to wear it first turning it around its axe .. the wild way so to say

(English text below)

Opnieuw eenvoudige lange snoeren, met samengestelde draden (o.a. nog wat van die zijde uit Stockholm).

-

-

-

-

-

Ik zie ze het liefste als ze tweemaal rond de hals zijn gedraaid. Thuis hangen ze allemaal samen op een paspop, da’s ook mooi!

Two more simple necklaces in mixesdreads (a.o. the silk I bought in Stockholm).

(English text below)

In dit snoer zit ook wat van de Zweedse zijde, maar ook nog een hoop ander materiaal uit Kortrijk, Londen, mijn mama’s onuitputtelijke voorraad ….

‘t Is weer een andere variatie op het thema van het lange snoer met buisjes en lintjes. Nu met twee grote schijven.

Dit is het derde in de rij, denk ik. Het lijkt alsof drie snoeren een soort van magische grens is. De inspiratie om rond een bepaald ontwerp verder te werken, blijft stromen. Maar na drie snoeren lijk ik toch te kiezen voor alweer een andere stroom Dus , er is alweer wat anders op komst

Het maakt me gelukkig, dat gevoel van nooit zonder inspiratie te zijn!

In this necklace I also used  some of the Swedish silk yarn I talked about in my previous blogpost. Ii’s combined with some silk I bought in London and on the internet.

This is the third necklace in this small series of crocheted tubes and ribbons. Seems that the number of three has some magic . Although I do have more inspiration to make more of this design, I prefer switching to another idea after three.

It makes me happy, that feeling of never being without inspiration!

(English text below)

Ik heb een zwak voor Skandinavië en ik heb het geluk vrienden te hebben in Stockholm. En zoals dat de voorbije jaren steeds ging: voor het vertrek worden de garenwinkels gegoogeld.

Naar het winkeltje van Ana in het oude stadsgedeelte van Stockholm keer ik steeds terug. Zij verft op bestelling zijde voor haar klanten, wat over is verkoopt ze in haar winkel. En zo kon ik deze resten kopen:

En ik heb nog meer geluk. De man van een vriendin is regelmatig in Stockholm om beroepsredenen. Hij weet het winkeltje ook al zijn en bracht  voor mij ook al van dat zijden garen mee. Ikke content natuurlijk!

Ik ben de voorbije tijd héél zoet geweest met dit materiaal. Het is wat te dun om het enkel te verwerken, maar met bij voorbeeld stikzijde geeft het echt mooie kleuren én een bijzondere textuur.

Hier is nummer één, in zijn volle lengte:

Tweemaal rond de nek:

en de details:

-

I am a Scandinavia-lover and I am very lucky having friends in Stockholm. So, as for all my trips, I google local yarn shops before leaving.

The silk yarn you can see above I bought in the old part of Stockholm.

A friend of mine’s husband regularly goes to Stockholm for professional reasons. He knows where the shop is, and pops in to check whether Ana has some destash of her hand dyed silk. Lucky me!!

The silk is a bit too thin to crochet with my number one hook. But I combine it with silk sewing thead, which gives beautiful colour combos and  textures.

There are more designs to come the following days…

(English text below)

Als ik wat over mijn eigen creatieve verleden vertel, zijn er sowieso  herinneringen aan stofjes en veel gepruts en geknutsel.

Mijn allereerste herinnering als kind is trouwens een knutselfeit. Toen ik in het tweede of derde kleuterklasje zat, moesten we muizentrapjes vouwen. Ik had zelf lang haar en twee vlechten en kon dus met drie reepjes papier vlechten in plaats van de twee reepjes die nodig zijn voor een muizentrapje. Blijkbaar was dat iets uitzonderlijks, ik mocht toen ik alle klasjes mijn papieren vlecht gaan tonen … Ver der heb ik geen bijster goed geheugen, maar dat ik dat nog weet zal wel geen toeval zijn … een selectief geheugen dus

Van die tijd heb ik niks meer om te tonen, maar vandaag vond ik nog een doos met wat spullen uit mijn ‘jeugd’.

Juwelen en kralen hebben me vroeger toch ook geïnteresseerd. Een verzameling koraal en been (minstens dertig jaar oud):

Dit moet nog ouder zijn (veertig jaar schat ik) … lang voor de tijd van juwelentangen en workshops … zelfs het slotje had ik zelf gemaakt:

En jawel, ook toen al textiel en asymmetrie:

On the pictures above you can see some jewellery I found in an old box. These necklaces are 30 to 40 years old, I made them in my tens or early twenties, I guess.

I remember that I have always been interested in textiles and jewellery. And I am so happy that I found these souvenirs of my creative youth.