(English text below)

Het lijkt herfst.

Nieuwe routine: wachten op deftig daglicht om foto’s te maken, op weekdagen ‘s avonds met lichtere kleuren haken en de donkere reserveren voor weekenddagen,… Maar sowieso krijgen blogberichten meer lezers als de zomervakantie ten einde is!

‘t Is misschien omdat ik al zoveel juwelen heb liggen, of omdat ik het toch ook wel fijn vind om met andere materialen dan zijde te werken , of omdat het uitproberen van voor mij ongekende haaksteken voldoening geeft, of omdat ik het niet kan laten om garens te kopen als ik op reis ben… afgelopen zomer vooral sjaals gehaakt. En dan nog wel mannensjaals (of unisex zo je wil).

Ik merk dat ik bij het ontwerpen van een sjaal voor een man, toch andere overwegingen maak. Ik put uit een ander kleurengamma, ik zoek reliëfsteken, ik zoek grotere motieven,… Echt andere materialen zijn niet nodig, de combinaties die ik maak met alles wat ik in huis heb, geven meer dan genoeg  passende mogelijkheden.

Deze sjaal is een cirkelsjaal, gewoon zwart-rood-wit. Het laat zich misschien niet onmiddellijk aanzien, maar hier zitten een tiental verschillende draden in.

Lengte (in het rond): 154 cm – breedte: 25 cm

-

-

-

-

-

-

Seems like automn…

Which starts new routines: waiting for good daylight to make pictures, crocheting with light colours on weekdayevenings and reserving the dark colours for weekenddays. Anyhow: once the summer holidays are over, my blogposts get more readers!

The previous summer I’ ve been busy crocheting some scarfs. Especially men’s scarfs (or unisex scarfs if you wish).

Which made me shopping in other colourcombo’s, trying out other crochet stitches,…

This scarf is a circular scarf in black-red-white. It contains at least 10 diffferent yarns.

Total length: 154 cm – width: 25 cm

(English text below)

Ik leef nog!

Vier maanden zonder blogposts. Wel in april de 10de verjaardag van deze blog klein gevierd.

De voorbije vier maanden liepen wat trager, zonder evenwel stil te vallen.

Ik heb nu een Nevousinstallez pagina op Facebook. (ga naar Facebook, zoek Nevousinstallezpas, ‘vind ik leuk’ en klaar is kees). Op die pagina post ik vaker dan op mijn blog; Je vindt er b.v. foto’s van mijn garenaankopen in Stockholm, Parijs en Amsterdam (ja, juli en augustus waren citytrips maanden). Ook van een paar tentoonstellingen die ik zag en waar ik de textielobjecten uitpik. Nu ik een smartphone heb,vind ik dit makkelijker werken dan te passeren via mijn fototoestel en mijn laptop. Vooral veel foto’s dus en snel volgend op mijn tentoonstellings- of winkelbezoek, tussendoorfoto’s van lopende projecten, …

Op mijn blog zal ik blijven posten over mijn eigen werk. Het fenomeen blog is niet meer zo populair als een paar jaren terug, maar het blijft mijn eigen archief. Er is a zoveel vluchtigs, laat het schone maar in een trager tempo gedeeld worden. Dus zet ik door.

En ik heb ook behoorlijk wat gehaakt de voorbije maanden, vooral sjaals . De volgende weken meer berichten daarover.

Verder was er een opdracht waar ik pas in het najaar meer kan over vertellen, maar dat horen jullie dan wel.

I’m still alive and kicking!

Four months without any blogpost, but celebrating in the meantime the 10th anniversary of this blog!

I have now a Nevousinstallezpas page on Facebook (go to Facebook, search Nevousinstallezpas, ‘I like’ and watch all my textile posts with lots of pictures)

But I will continue my blog as well. Although blogs are not as popular as they were, I still consider it as my personal archive. I feel the need to post on my work in a slower pace as well.

So keep an eye both on my FB-page as on my blog.

(English text below)

Niet alle garens zijn geschikt voor om het even welk project.

Deze wol had ik gekocht om het ‘mochillahaken eens uit te proberen. Bij mochillahaken, neem je een aantal draden tegelijkertijd mee bij het haken, ze worden afwisselend gebruikt volgens een patroon. Hoe het in mekaar zit, probeer ik later nog wel eens uit.

Maar het bewuste garen bleek zodanig fel getorst, dat het onmogelijk bleek om die draden samen te verwerken. Het werd een ongelooflijk nest ineengedraaide draden, niet meer te ontwarren.

De sterk getorste draad leek mij wel geschikt voor een boodschappennet. Zo eentje zoals we vroeger op school leerden haken, maar dan met een kleurrijke twist. En dit is het geworden:

-

-

-

Above a new shopping bag. It is crocheted with  a kind of tweed wool, heavily twined (thus quite strong)

 

(English text below)

Vorig jaar, op gedichtendag, kwam er plots een collega in mijn bureau, die voor mij een kinderversje kwam opzeggen.

Het ging als volgt:

In de lente doe ik raar, ik steek radijsjes in mijn haar.
Ik geef de bloemen dikke kussen en haak schoentjes voor de mussen.

Prachtig toch! En die collega wist totaal niet dat ik een verwoede haakster ben.

Ik heb het gedichtje gespaard tot het echt lente werd. Het siert nu mijn facebookpagina.

De bloemetjes die je op de foto ziet, brengen lente in ons huis. Hopelijk worden ze niet te snel geplukt.

-

-

-

-

-

Hier word ik blij van: mensen die komen aanbellen om te zeggen hoe tof ze de bloemen vinden

Above, the dutch text of a poem that deals with spring and the crazy things people do when they feel spring.

I used the text on my facebookwall.

The crocheted flowers you see on the image, now welcome spring in our house.

Hope the flowers will not be picked.

(English text below)

Joana Vasconcelos... iemand die ik al een aantal jaren volg op Facebook. De eerste jaren zonder goed te beseffen dat dit een groot artiest is, ik volgde haar gewoon omwille van haar haakwerk.  Die frank/euro is pas gevallen toen ik las dat zij in 2013 het Portugese paviljoen op de Biënnale van Venetië had mogen inrichten. En jawel, ik was toen in Venetië en heb dat toen niet geweten…hoe stom dat ik dat heb gemist.

Nu zij in St. Gillis Brussel, in de Patinoire Royale, een expo heeft, heb ik het gelukkig wel tijdig beseft.

Joana Vasconcelos is Portugees, geboren in Parijs en is artiest met toch wel een grote bekendheid op hoog niveau. Het is niet aan iedereen gegeven om werken te mogen maken speciaal voor het kasteel van Versailles.

Terwijl ik aanvankelijk dacht, dat zij een haakkunstenaar was… blijkt zij toch veelzijdiger te zijn qua materiaalgebruik. Textiel/haken is vaak het materiaal dat zij kiest om zich uit te drukken, maar zij werkt ook met andere materialen en voorwerpen.

Wel allemaal monumentaal. En ontzettend kleurrijk.

Wat vind ik daar nu van? Indrukwekkend, absoluut. Ook knap uitgevoerd, aandacht voor materialen en zorgvuldige technieken. Maar ik ben toch eerder iemand voor miniaturen dan voor monumentaal werk. Maar echt wijs om mij daar eens in onder te dompelen.

Ook doen: Joana Vasconcelos op Youtube intikken. Geweldige filmpjes over hoe zo’n monumentaal werk wordt geïnstalleerd.

De expo in Brussel loopt nog tot en met 25 maart.  Jammer genoeg zijn er al een aantal werken teruggetrokken om plaats te maken voor een andere tentoonstelling. Maar het is zeker nog de moeite om te gaan kijken. Ook het gebouw Patinoire Royale op zich is een must see. En de tentoonstelling is gratis toegankelijk.

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

Up to March 25th  there is an impressive expo on the Portuguese artist Joana Vasconcelos.

Place to be: Patinoire Royale in Brussels (St. Gillis).

She’s a well known artist (e.g. she designed the Portuguese pavillion in the Venice Biennale in 2013, and she had a big expo in the Versailles castle in Paris in 2012)

 

(English text below)

Nog tot 26 februari 17 in het Antwerpse Modemuseum (Nationalestraat) : een heerlijke tentoonstelling! Het soort van expobezoek waar ik blij van word: kleuren, meer dan één discipline, wijze invalshoeken, aandacht voor het tentoonstellingsbouwen op zich, nieuwe namen leren kennen, zelfs een aantal gehaakte stukken …  met veel goesting en inspiratie buiten gekomen!

Je mag er wel geen enkele tas mee  naar binnen nemen, dus niks kunnen opschrijven, enkel wat foto’s met smartphonekwaliteit dus. (tja, het notities nemen op mijn smartphone, moet ik nog leren)

Alle info over de expo op de website van het Momu, klik hier.

De tentoonstelling legt de focus op het huiselijke karakter van de werken van Rik Wouters (1882 – 1916) en legt het verband met een trend van vandaag: ambacht, tijd voor traag, zelf doen, …Het werk van Rik Wouters komt uit het KMSK Antwerpen (momenteel gesloten voor restauratie, heropend in 2019), het textiel komt uit het Momu.

De hoofdrol is weggelegd voor zijn vrouw, zijn muze: Nel! Nel strijkt, naait, … is er gewoon altijd.

De tentoonstelling is opgebouwd volgens thema’s als ‘Opvoeding’, ‘Cover’, ‘Naar buiten’, ‘In het woud’,… Elk thema toont werk van Rik Wouters, historische kledij die bij het thema past, en werk van hedendaagse ontwerpers (veel Antwerpse Zes).

Wat foto’s:

-

-

-

-

-

En het haakwerk:

-

Gehaakte werk v(sierspelden en hoofddeksel) van Bernhard Willhelm:

The above report is on my visit of the expo ‘Rik Wouters &  the private utopia’ in the Antwerp Fashion Museum. The expo runs until February 26 th, more info in English on the museum’s website, click here.

It really is the kind of expo that makes me happy: colours, very nice expo setting, several applied arts,… and even some crochet work!

Ik kocht geen catalogus, maar wel het prachtige boek (graphic novel) ‘Nel, een zot geweld’, met tekeningen van Lies Van Gasse en tekst van Peter Theunynck. Zo mooi!!!!

Klik hier door naar de site van Lies Van Gasse, voor meer info.

Eén beeld uit het boek:

Hij bekeek zijn werk instemmend

wikkelde het in vochtige doeken

Toen hij klaar was

omhelsde hij mij

Ik voelde me zielsgelukkig

Ik werd zijn lief

zijn muze en zijn model.

.

(English text below)

Bij een weekend Eifel, hoort een bezoek aan de stad Trier.

Aangename verrassing: nog tot 26 februari; loopt er in het Stadtmuseum Trier, een tentoonstelling van hedendaagse juweelontwerpen. Allemaal stukken van studenten en afgestudeerden aan de hogeschool van Idar-Oberstein. Het  Stadsmuseum ligt vlak naast de Porta Nigra.

-

Leuke tentoonstelling, goede presentatie. Vooral de grote creativiteit van het combineren en bewerken van materialen , is mij bijgebleven.

Een impressie:

-

-

--

-

-

Ook in het Stadtmuseum zelf zijn er juwelen te  zien geïnspireerd door werken uit het museum.

Er is een cataloog van de tentoonstelling, hier kan je er in bladeren. Ik heb hem zelf ook gekocht, wie hem eens wil zien ….

Up to February 26th, The city museum of Trier (Germany) houses a a fine exhibitio of students and former students of the high school jewellery department of Ider-Oberstein. Click on the links above, to find out more. (the frist link is on the museum, the second one is on the catalogue)

(English text below)

Bij het inventariseren van de ¿tinto o blanco?, nog op deze twee snoeren gebotst. Ik had ze wel al getoond op mijn FB-account, maar nog niet op deze lekker ouderwetse blog

De beide snoeren, zijn ‘echte snoeren, ttz geregen en met kralen. Er zit van alles tussen: gehaakte schijfjes, struisvogelschelp, halfedelstenen, gerecycleerd glas, tagua, …

-

-

-

-

-

-

I’m preparing an expo showing my red and white collection. These two finish the necklace stack. There are more rings to show…hope to find the time to share them with you them soon.

(English text below)

Het is deze week al vier jaar geleden dat ons moe overleed. Toen we afscheid van haar namen, vertelde ik aan de gasten wat voor een gepassioneerde reizigster zij altijd is geweest.

Ze kwam op plekken  die nu niet meer te bereizen zijn.

Een paar weken geleden zat ik nog eens te snuisteren in haar doosjes met juwelen, ook vaak reis- en andere herinneringen. Vind die wel mooi die oude doosjes.

Eentje uit Lede (waar ze is geboren en opgroeide), eentje uit Lourdes, eentje uit Chicago (waar mijn vader een oom had), ….

Dit tasje deed me even naar adem happen: van een juwelier uit Aleppo! Misschien een zaak die inmiddels in puin ligt

When my mother passed away four years ago, I told the guests of the funeral, what a traveller my mother has always been.

Some weeks ago, I was looking through her jewellery boxes full of travel- and other memories.

Look what I found: a jewellery bag from Aleppo! Probably ruined  now….

(English text below)

Ik haak haast nooit proeflapjes vooraleer ik aan een juweel begin.  Dit is dus een grote uitzondering:

Omdat ik een snoer wou haken op z’n volle lengte (+/-  150 cm)  heb ik eerst dit lapje gehaakt, anders had het veel te lang geduurd vooraleer ik het effect zou zien van de combinatie van de verschillende materialen (papier, linnen, zijde en katoen )

De knoopjes, die het snoer kunnen openen/sluiten als je het drie keer rond je nek zou willen draaien, zijn van zeeglas.

-

-

-

Quite exceptional, but for this necklace I first crocheted a sample. I crocheted the necklace on its full length basis.  To check the effect of the different materials I used (linen, paper, silk and cotton) it seemed appropriate to make a sample beforehand. Otherwise it would have taken too much time to see whether this combination worked.